پاسخ ایران به اسرائیل چه خواهد بود؟

گروه سیاسی:  پس از حمله اسرائیل، یکی از مهمترین واکنش‌ها را مقام معظم رهبری در حضور خانواده‌های شهیدان مدافع وطن داشتند.. واکنشی که شامل چندین بخش می‌شد؛ رهبری در بخشی از خود تاکید کردند که شرارت رژیم صهیونیستی نه باید بزرگنمایی شود و نه کوچک‌انگاری. با توجه به اهمیت سخنان ایشان و توجه جامعه به نوع واکنش احتمالی کشورمان به این حمله، حسن بهشتی پور، کارشناس روابط بین الملل و تحلیلگر سیاسی در گفتگو با فرارو به تحلیل این مسائل پرداخته است:
به اعتقاد شما حمله موشکی اسرائیل به ایران را چگونه می‌توان ارزیابی کرد؟
 از بعد از فروردین سال ۱۳۶۷، این نخستین باری بود که تهران مورد تهاجم موشکی قرار گرفت؛ بنابراین نفس این که اسرائیل خط قرمز را کنار گذاشته و مستقیما مسئولیت حمله موشکی را به عهده گرفته و به تهران حمله کرده، موضوعی نیست که بتوانیم دست کم بگیریم و باید به سمت تقویت نیرو‌های پدافند برویم تا اجازه ندهند هیچ موشکی قدرت این را داشته باشد که به هدف برخورد کند. بر اساس نیرو‌های مسلح کشورمان، خارج از آسمان ایران و از سمت عراق موشک‌ها شلیک شده است بنابراین پدافند‌ها چه در عراق و چه در ایران باید بتواند با حملات احتمالی، مقابله کند.
به اعتقاد شما ایران چه واکنشی به حمله اسرائیل نشان خواهد داد؟
نباید این مسئله حمله را بزرگ نمایی کنیم چرا که ۲۵ روز، تبلیغات گسترده اسرائیل که می‌خواست جو رعب و وحشتی برای مردم ما ایجاد کند و انواع اقسام تهدید‌ها را می‌کردند، عملا برابر با واقعیت نبود و حمله‌ای که انجام شد، نسبت به آن چه که گفته می‌شد بسیار محدود بود، بنابراین، این حرف که گفته می‌شود نباید این موضوع بزرگ جلوه داده شود درست است. اما درباره این که ایران باید چه پاسخی ارائه دهد، باید به مسئولین اعتماد کرد و در سخن رهبری نیز این موضوع مطرح شده است.
 به هر حال مسئولین هستند که از شرایط و امکانات کشور مطلعند و می‌دانند طرف مقابل در چه موقعیتی است و چگونه باید پاسخ داد. نباید فورا به سمت حمله موشکی رفت، بلکه باید راهکار‌های مختلف را جستجو کرد و پاسخ‌هایی دقیق و تاثیرگذار داد. مسئولان کشور ما بر اساس بررسی امکانات خود و طرف مقابل، بهتر می‌توانند تصمیم بگیرند که چه اقدامی درست است.
در شرایط فعلی رویکرد مبتنی بر دیپلماسی بیشتر جواب می‌دهد یا رویکرد مبتنی بر اقدام نظامی؟
دیپلماسی، درواقع پشتیبانی کننده اقدام نظامی است و اقدام نظامی هم پشتیبانی کننده دیپلماسی است. پس این‌ها لازم و ملزوم یکدیگرند و نباید این‌ها را از یکدیگر جداسازی کنیم. این که میدان چه می‌گوید یا دیپلمات چه می‌گوید به تنهایی، نمی‌تواند پاسخگوی واقعیت‌های جهان امروز باشد. امروز، اقدامات دفاعی و نظامی مکمل اقدامات دیپلماتیک است. همچنان که اقدامات سیاسی و دیپلماتیک مکمل اقدامات نظامی است. بنابراین، اقداماتی که آقای عراقچی انجام داد را می‌توانیم اتمام حجتی دیپلماتیک بدانیم که ایشان روشن کرد این کشور‌ها در صورت همکاری با اسرائیل، باید بهای کار خود را بپردازند. از طرف دیگر، این سیاست که ایران به دنبال صلح و امنیت در منطقه است، برای کشور‌های منطقه به درستی تبیین شد و معتقدم این سیاست می‌تواند ادامه دار شود.
این حجت دیپلماتیک را چگونه می‌توان ادامه داد که پاسخی واضح به اقدامات اسرائیل باشد؟
 ما در چارچوب همکاری‌های منطقه‌ای و بین المللی باید پاسخ اسرائیل را بدهیم و فضا را به شکلی فراهم کنیم که ایران به تنهایی با اسرائیل مقابله نکند و این کشور توسعه طلب را باید با اقدامات بین المللی و منطقه‌ای مهار کرد. اسرائیل از پشتیبانی آمریکا برخوردار است و از انواع حمایت‌های نظامی برخوردار است بنابراین ما باید هم دیپلماسی خود را تقویت کنیم و هم به تقویت موقعیت پدافند و آفند کشور بپردازیم. سفر‌های آقای عراقچی و اقای پزشکیان، بسیار مهم و موثر است و باید ادامه هم پیدا کند.