تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ساعت ۱۱:۴۶
کد مطلب : ۲۴۰۵۳
از كاهش ساعت كار زنان شاغل تا ...
پيامدهاي افزایش مرخصی زایمان براي زنان
سودابه رادفرد
گروه جامعه: زنان و دختران ما حداقل انتظار و نیاز دارند که با مردان به صورت مساوی دیده شوند و شرایط مساوی داشته باشند ولی در مواردی مانند اشتغال به وضوح علیه شان تبعیض روا داشته مي‌شود چه در مرحله ای جذب و چه در پرداخت حقوق و دستمزد به ایشان.
طرح هایی مانند کاهش ساعت کار زنان و افزایش مرخصی‌هاي مختلف هم بدون تصویب قوانین حمایتی لازم مانند قانون الزام کارفرمایان به جذب کاملاً مساوی زن و مرد در سطوح عملیاتی، میانی و ارشد بنگاه‌هاي اقتصادی و سازمان‌ها، باعث عدم رغبت کارفرمایان به جذب نیروی مونث میشود و از این رهگذر تنها به ناتوانمندسازی زنان مساعدت می‌گردد. سایت آمار ایران نشان می‌دهد که آمار بیکاری زنان ایران در کلیه سنین حدود سه برابر آمار بیکاری مردان است.
شايد در نظر اول طرح افزایش مرخصی زایمان و كاهش ساعت كار زنان شاغل با توجه به مسووليت‌هاي ديگر آنان از قبيل مادري، همسري و خانه‌داري به نظر بسيار موجه به نظر برسد و حتي از جانب بانوان شاغل با استقبال روبه‌رو شود ولي حدس زدن اینکه بعد از مطرح و اجرايي شدن اين طرح چه بر سر بانوان شاغل و حتي زنان جوياي كار خواهد آمد چندان سخت نيست و نتيجه اين طرح دقيقاً مشابه طرح افزايش بي‌سابقه حقوق و دستمزد كارگران و كارمندان كه در ابتداي سال 85 به سفارش رئيس‌جمهور دولت نهم در هيات دولت تصويب و اجرا شد، خواهد بود.
آن زمان نيز مژده‌ی افزايش حقوق در ابتدا بسيار خوشايند حقوق‌بگيرها بود اما يك ماه از اجراي آن نگذشت كه منتج به بيكاري و در واقع اخراج شدن هزاران شاغل شد زيرا كارفرمايان كه به‌يكباره با افزايش 30 تا 40 درصدي هزينه‌ها مواجه شدند براي سربه‌سر كردن آن مجبور به اخراج و يا عدم تمديد قرارداد مجدد پرسنل خود به بهانه‌هاي مختلف شدند.
اين بار نيز بسيار ساده و با يك حساب سرانگشتي مي‌توان فهميد كه با اجراي اين طرح از اين به بعد كليه كارفرمايان از استخدام پرسنل زن به دليل كمتر بودن ساعات كار آنان اجتناب خواهند ورزيد و عرصه بازار كار بيش از پيش بر زنان تنگ خواهد شد كه البته اين بازخورد از جانب كارفرمايان و حتي خواستن عذر شاغلين زن به هر بهانه و حتي بي‌بهانه بسيار منطقي و قابل پيش‌بيني به نظر مي‌رسد زيرا هر بنگاه اقتصادي در درجه اول وظيفه سودآوري دارد و يكي از راه‌هاي سودآوري نيز استفاده بهينه از نيروي انساني است.
پس منطقی است که کارفرما با خود فكر كند وقتي مي‌تواند با ميزان حقوق معيني مردي را مثلا‌ً روزانه براي 8 ساعت به كار گيرد چرا زني را استخدام كند كه با همان ميزان حقوق روزانه برايش 6 ساعت يا كمتر كار كند؟ طبيعي است كه پيرو تصويب و اجراي اين طرح كارفرمايان از استخدام زنان به شدت امتناع خواهند ورزيد.
البته اگر اين طرح گرته‌برداري از طرح‌هاي مشابه كشورهاي اروپايي و طرفدار حقوق زنان نيز باشد باز هم پيچش مو در آن ديده نشده زيرا در اينگونه كشورها مثل سوئد قبل از هر چيز قانوني تصويب كردند كه هر كارگاه، كارخانه، موسسه و به‌طور كلي تمامي سازمان‌ها براي دريافت مجوز، بسته به نوع فعاليتشان ملزم مي‌شوند نصف تا دوسوم از شاغلين خود را در تمام رده‌ها از بين زنان استخدام كنند و پس از تاسيس نيز مرتبا در اين خصوص مورد بازديد قرار مي‌گيرند تا مبادا تخلفي صورت گرفته باشد و همواره نسبت حداقل نصف زنان به مردان بايد رعايت شود.
حتي در قوانين بسياري از كشورهاي اروپايي ادامه حيات يك سازمان اعم از دولتي يا غيردولتي منوط به رعايت نسبت‌هاي جنسيتي در پست‌هاي خاص است و سازمان‌ها از طرف دولت ملزم مي‌شوند كه مثلا باي از پستهای مدیریتی حداقل 50درصد در اختيار زنان باشد.
لذا تنها با وضع قوانين پيش‌نياز است كه مي‌توان مرخصی‌های زنان را افزایش و ساعت کار ایشان را كاهش داد بدون اينكه ضرري متوجه آنها باشد. در غير اين صورت اينگونه لطف‌ها تيشه‌اي است كه با قدرت هرچه بيشتر بر بن ريشه بانوان حاضر يا مايل به حضور در اجتماع فرود خواهد آمد. زناني كه با وجود تمام تنگناهاي موجود در خانواده و اجتماع در پي يافتن روزنه‌اي براي حضور هستند، با اين طرح‌ها و البته تفكرات پشت آن منزوي‌تر شده و هرچه بيشتر به كنج عزلت رانده مي‌شوند.
گروه جامعه: زنان و دختران ما حداقل انتظار و نیاز دارند که با مردان به صورت مساوی دیده شوند و شرایط مساوی داشته باشند ولی در مواردی مانند اشتغال به وضوح علیه شان تبعیض روا داشته مي‌شود چه در مرحله ای جذب و چه در پرداخت حقوق و دستمزد به ایشان.
طرح هایی مانند کاهش ساعت کار زنان و افزایش مرخصی‌هاي مختلف هم بدون تصویب قوانین حمایتی لازم مانند قانون الزام کارفرمایان به جذب کاملاً مساوی زن و مرد در سطوح عملیاتی، میانی و ارشد بنگاه‌هاي اقتصادی و سازمان‌ها، باعث عدم رغبت کارفرمایان به جذب نیروی مونث میشود و از این رهگذر تنها به ناتوانمندسازی زنان مساعدت می‌گردد. سایت آمار ایران نشان می‌دهد که آمار بیکاری زنان ایران در کلیه سنین حدود سه برابر آمار بیکاری مردان است.
شايد در نظر اول طرح افزایش مرخصی زایمان و كاهش ساعت كار زنان شاغل با توجه به مسووليت‌هاي ديگر آنان از قبيل مادري، همسري و خانه‌داري به نظر بسيار موجه به نظر برسد و حتي از جانب بانوان شاغل با استقبال روبه‌رو شود ولي حدس زدن اینکه بعد از مطرح و اجرايي شدن اين طرح چه بر سر بانوان شاغل و حتي زنان جوياي كار خواهد آمد چندان سخت نيست و نتيجه اين طرح دقيقاً مشابه طرح افزايش بي‌سابقه حقوق و دستمزد كارگران و كارمندان كه در ابتداي سال 85 به سفارش رئيس‌جمهور دولت نهم در هيات دولت تصويب و اجرا شد، خواهد بود.
آن زمان نيز مژده‌ی افزايش حقوق در ابتدا بسيار خوشايند حقوق‌بگيرها بود اما يك ماه از اجراي آن نگذشت كه منتج به بيكاري و در واقع اخراج شدن هزاران شاغل شد زيرا كارفرمايان كه به‌يكباره با افزايش 30 تا 40 درصدي هزينه‌ها مواجه شدند براي سربه‌سر كردن آن مجبور به اخراج و يا عدم تمديد قرارداد مجدد پرسنل خود به بهانه‌هاي مختلف شدند.
اين بار نيز بسيار ساده و با يك حساب سرانگشتي مي‌توان فهميد كه با اجراي اين طرح از اين به بعد كليه كارفرمايان از استخدام پرسنل زن به دليل كمتر بودن ساعات كار آنان اجتناب خواهند ورزيد و عرصه بازار كار بيش از پيش بر زنان تنگ خواهد شد كه البته اين بازخورد از جانب كارفرمايان و حتي خواستن عذر شاغلين زن به هر بهانه و حتي بي‌بهانه بسيار منطقي و قابل پيش‌بيني به نظر مي‌رسد زيرا هر بنگاه اقتصادي در درجه اول وظيفه سودآوري دارد و يكي از راه‌هاي سودآوري نيز استفاده بهينه از نيروي انساني است.
پس منطقی است که کارفرما با خود فكر كند وقتي مي‌تواند با ميزان حقوق معيني مردي را مثلا‌ً روزانه براي 8 ساعت به كار گيرد چرا زني را استخدام كند كه با همان ميزان حقوق روزانه برايش 6 ساعت يا كمتر كار كند؟ طبيعي است كه پيرو تصويب و اجراي اين طرح كارفرمايان از استخدام زنان به شدت امتناع خواهند ورزيد.
البته اگر اين طرح گرته‌برداري از طرح‌هاي مشابه كشورهاي اروپايي و طرفدار حقوق زنان نيز باشد باز هم پيچش مو در آن ديده نشده زيرا در اينگونه كشورها مثل سوئد قبل از هر چيز قانوني تصويب كردند كه هر كارگاه، كارخانه، موسسه و به‌طور كلي تمامي سازمان‌ها براي دريافت مجوز، بسته به نوع فعاليتشان ملزم مي‌شوند نصف تا دوسوم از شاغلين خود را در تمام رده‌ها از بين زنان استخدام كنند و پس از تاسيس نيز مرتبا در اين خصوص مورد بازديد قرار مي‌گيرند تا مبادا تخلفي صورت گرفته باشد و همواره نسبت حداقل نصف زنان به مردان بايد رعايت شود.
حتي در قوانين بسياري از كشورهاي اروپايي ادامه حيات يك سازمان اعم از دولتي يا غيردولتي منوط به رعايت نسبت‌هاي جنسيتي در پست‌هاي خاص است و سازمان‌ها از طرف دولت ملزم مي‌شوند كه مثلا باي از پستهای مدیریتی حداقل 50درصد در اختيار زنان باشد.
لذا تنها با وضع قوانين پيش‌نياز است كه مي‌توان مرخصی‌های زنان را افزایش و ساعت کار ایشان را كاهش داد بدون اينكه ضرري متوجه آنها باشد. در غير اين صورت اينگونه لطف‌ها تيشه‌اي است كه با قدرت هرچه بيشتر بر بن ريشه بانوان حاضر يا مايل به حضور در اجتماع فرود خواهد آمد. زناني كه با وجود تمام تنگناهاي موجود در خانواده و اجتماع در پي يافتن روزنه‌اي براي حضور هستند، با اين طرح‌ها و البته تفكرات پشت آن منزوي‌تر شده و هرچه بيشتر به كنج عزلت رانده مي‌شوند.
ناشناس 
۷۷
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۱۲:۰۳
تحلیل بسیار جالب و درستی بود. باید ریشه ای تر به این مسائل نگاه شود. (184836)
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۱۴:۱۰
باسلام
خوبه که خانم ها در بیرون از خانه کار کنند و در جامعه نقش فعالی داشته باشند اما بهتر نیست به این موضوع هم فکر کنید که کار خانم ها و آقایان با هم یکی نیست خانم ها بعد از اینکه از محل کار به خانه می روند تازه باید به وضعیت بچه ها و شام و غیره برسند باید بگم که ما فعالیت و کار می کنیم برای رفاه حال فرزندمان و نگهداشتن کانون گرم خانوادمان ولی در کشورهای اروپایی زن و مرد کار می کنند و کاری به هم ندارند به نظر من باید عرصه را برای آقایان باز کرد اولویت استخدام باید با آقایان باشد نه خانم ها اول آقایان متاهل تا بتوانند زندگی شان بچرخانند بعد مجرد تا بتوانند ازدواج کنند. مشکلات خانم های شاغل زیاد است کسانی که شعار میدهند که نباید مرخصی زایمان زنان و ساعت کاریشان کم بشوند آیا آنها هم بچه های 4 یا 6 ماهشون را مهدکودک گذاشته اند و یا بچه های مدرسه ای خود را از ساعت 12 تا 6 بعد از ظهر تنها گذاشته اند مطمئناً نه (184890)
خوبه که خانم ها در بیرون از خانه کار کنند و در جامعه نقش فعالی داشته باشند اما بهتر نیست به این موضوع هم فکر کنید که کار خانم ها و آقایان با هم یکی نیست خانم ها بعد از اینکه از محل کار به خانه می روند تازه باید به وضعیت بچه ها و شام و غیره برسند باید بگم که ما فعالیت و کار می کنیم برای رفاه حال فرزندمان و نگهداشتن کانون گرم خانوادمان ولی در کشورهای اروپایی زن و مرد کار می کنند و کاری به هم ندارند به نظر من باید عرصه را برای آقایان باز کرد اولویت استخدام باید با آقایان باشد نه خانم ها اول آقایان متاهل تا بتوانند زندگی شان بچرخانند بعد مجرد تا بتوانند ازدواج کنند. مشکلات خانم های شاغل زیاد است کسانی که شعار میدهند که نباید مرخصی زایمان زنان و ساعت کاریشان کم بشوند آیا آنها هم بچه های 4 یا 6 ماهشون را مهدکودک گذاشته اند و یا بچه های مدرسه ای خود را از ساعت 12 تا 6 بعد از ظهر تنها گذاشته اند مطمئناً نه (184890)
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۱۴:۳۰
متاسفم برای نویسنده این مطلب.ایشان احتمالا خود خانم مولاوردی هستند!
یا مادر نشده ای یا فراموش کرده ای مصیبت های این دوره را. من به عنوان یک معلم به امید مرخصی زایمان 9 ماهه اقدام به بارداری کردم ولی اکنون که این قانون اجرا نمیشود باید برای 3 ماه باقی مانده مسافت دویست کیلومتر را تا شهرستان محل کارم رفت و آمد کنم درحالی که هیچ کسی را ندارم که فرزندم را نزد او بگذارم و در این شهر غریبم. متاسفم برای افکار تنگ نظرانه ی شما. (184905)
یا مادر نشده ای یا فراموش کرده ای مصیبت های این دوره را. من به عنوان یک معلم به امید مرخصی زایمان 9 ماهه اقدام به بارداری کردم ولی اکنون که این قانون اجرا نمیشود باید برای 3 ماه باقی مانده مسافت دویست کیلومتر را تا شهرستان محل کارم رفت و آمد کنم درحالی که هیچ کسی را ندارم که فرزندم را نزد او بگذارم و در این شهر غریبم. متاسفم برای افکار تنگ نظرانه ی شما. (184905)
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۱۴:۳۸
سلام نویسنده محترم خواهشمندم کمی به آمارها و مسائل مربوط به این قضیه مطالعه بیشتری فرمایید. ازجمله اینکه اولا زنان برای کار بسیار هستند شما اگر دقت کنید تمام کارفرمایان حقوق زنان را کمتر از مردان میدهند دقت کن پس این یک مسئله که زن ارزشش پایین آمده. دوم هر قانونی که مصوب میشود باید بدانیم که ضررش بیشتر است یا نفعش که اگر مطالعه بفرمایید حتی طبق امارهای اروپاییها پس این قانون نفعش بسیار بیشتر است. اینجا جای برای بحث کم است اگر بخواهم همه موارد را بنویسم که عزیزان خواننده بدانند حدود صد تا دویست صفحه میشود.پس خواهشنا مقالات را بامطالعه ودقت بیشتر بنویسید تا جو جامعه را نسبت به موضوعی به بی راهه نکشانید. تشکر (184910)
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۱۹:۱۰
با نظر نویسنده شدیدا مخالفم . متاسفم برای بهارنیوز . مرخصی زایمان حق زنان شاغل است. در سوئد به مادر 4 سال مرخصی باحقوق میدهند و به پدر 480 روز! در جمهوری چک به مادر 3 سال مرخصی با حقوق تعلق میگیرد، در انگلیس مادر 364 روز مرخصی دارد که 273 روز آن باحقوق است و پدر نیز 14 روز مرخصی دارد و ... لابد میگویید این آمار غلط است ! سرچ کنید و آمار را پیدا کنید.ما پیشرفته تریم یا کشورهای ذکر شده؟ چرا جلوی افزایش مرخصی زایمان را میگیرید؟ این حسادت زنانه تان را بندازید دور. این مطالب به درد خودتان میخورد فقط! (185063)
۱۳۹۲/۰۹/۱۸ ۲۲:۴۳
اولاً خانم های شاغل زیادی هستند که عرصه را بر مردان جویای کار و سرپرست خانوار تنگ کرده اند که نباید با این وضع اسفبار بیکاری اینگونه باشد.
ثانیاً اگر هم خانمی بنا به اجبار شاغل شد یا در پست های مناسب خانم ها(مامایی-پرستاری زنان-معلم دختران و...) بکار گرفته شد باید حد اقل استرس رو برای بزرگ کردن فرزندش و تحویل اون به جامعه داشته باشه. واقعاً 9 ماه مرخصی چیزی در قبال آینده ی این بچه ها نیست. (185244)
ثانیاً اگر هم خانمی بنا به اجبار شاغل شد یا در پست های مناسب خانم ها(مامایی-پرستاری زنان-معلم دختران و...) بکار گرفته شد باید حد اقل استرس رو برای بزرگ کردن فرزندش و تحویل اون به جامعه داشته باشه. واقعاً 9 ماه مرخصی چیزی در قبال آینده ی این بچه ها نیست. (185244)
