گروه بین الملل: دو روز پس از انفجارهای مرگبار فرودگاه کابل، فضایی متفاوت بر پایتخت افغانستان حاکم است: بازماندگان قربانیان انفجارهای پنجشنبه در تدارک خاکسپاری عزیزانشان یا یافتن راهی برای مداوای بستگان زخمیشان هستند. گروهی نیز همچنان در بیمارستانهای کابل در جستجو هستند تا شاید نشانی از همراهان مفقود خود بیایند.
در نزدیکی بیمارستانها نیز میتوان جمعیت انبوهی را مشاهده کرد که در انتظار خبری از داخل هستند؛ چراکه تیمهای پزشکی سراسر شب گذشته در اتاقهای عمل، بدون وقفه مشغول نجات زخمیهایی بودند که با وضعیتی بحرانی به بیمارستانها انتقال داده شدهاند.
اما احتمالا در کنار فضای آشفتۀ شهر، اوضاع در حلقه رهبران طالبان نیز چندان آرام نیست. چراکه طالبان که زمانی به دلیل استفاده از بمبگذاریهای انتحاری در افغانستان شهرت داشتند و معضلی جدی برای دولت بوجود آورده بودند، اکنون که قدرت را تقریبا در سراسر این کشور در دست دارند، خود با چالشی مشابه روبرو شدهاند.
از نظر تحلیلگران تحولات افغانستان، انفجارهای روز پنجشنبه در نزدیکی فرودگاه بینالمللی کابل که بیش از ۹۰ کشته و ۱۵۰ زخمی برجای گذاشت و داعش مسئولیت آن را برعهده گرفت، آزمایشی برای شیوه حکومتداری رهبران جدید این کشور است.در اولین واکنشها به این حادثه، سهیل شاهین سخنگوی دفتر طلبان در دوحه، حمله به فرودگاه کابل را محکوم کرد و مولوی بلال کریمی، دستیار ذبیحالله مجاهد سخنگوی طالبان نیز گفت که «داعش شکست خواهد خورد».با این وجود نباید نقش طالبان در وقوع این حادثه را نادیده گرفت، زیرا آنها در جریان حملات برقآسای خود به شهرهای افغانستان، راهی زندانها میشدند و شبه نظامیان در حصر را که در میان آنها اعضای داعش نیز بودند، آزاد میکردند.
طالبان سعی داشت با آزاد کردن هزاران جنگجوی با تجربهای که در سراسر افغانستان پشت میلههای زندان بودند، صفوف فرسوده خود را دوباره پر از نیروهای تازه نفس کند؛ اما این شیوه تجدید قوا اکنون به ضررشان تمام شده است.تحلیلگران، آزادی زندانیان را یک خطای مرگبار برای طالبان میدانند که باعث شده میدان نبرد جدیدی در افغانستان میان دو دشمن مذهبی دیرین بوجود آید و درگیریهایی خونین جدیدی را برای سالهای پیشرو رقم بزند.عبدالباسط، پژوهشگر موسسه مطالعات بینالمللی راجاراتنام در سنگاپور میگوید: «حملات روز پنجشنبه بار دیگر نشان داد که هیچ گروهی نمیتواند ادعای انحصار خشونت در افغانستان را داشته باشد یا مدعی تامین امنیت در آن کشور باشد.»
طالبان همچنین در جریان حملات خونین به فرودگاه کابل، انگشت اتهام را به سمت ایالات متحده نشانه گرفت و آمریکا را مسئولیت تامین امنیت در آن منطقه دانست. اما با خروج آمریکاییها ظرف چند روز آینده، این گروه دیگر بهانهای برای توجیه نقصهای امنیتی نخواهد داشت.طالبان در پی پیروزیهای اخیر همواره سعی داشت افغانها را متقاعد کنند که تحت حکومت آنها در امنیت خواهند بود؛ اما ناتوانی آنها در جلوگیری از وقوع بمب گذاریهای بیشتر در آینده، احتمالا باعث خواهد شد که اعتماد اندکی که افکار عمومی از زمان تصرف کابل به این گروه پیدا کرده، به تدریج از بین برود.
این اعتماد از هم اکنون نیز متزلزل شده، چراکه به گفته نیشانک موتوانی، تحلیلگر افغان مستقر در استرالیا، نباید فراموش کرد که ماموران طالبان در ایستهای بازرسی اطراف شهر کابل و در مسیر فرودگاه نیز نتوانستهاند عاملان این حملات را شناسایی و دستگیر کنند.