تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۱۵ ساعت ۱۷:۴۸
کد مطلب : ۳۱۹۴۷۷
رشته توییتی به‌بهانه شهادت یک مامور پلیس
گروه جامعه: حمید حاجی‌پور (از نیروهای سابق پلیس) در رشته توییتی نوشت: شهادت مامور پلیس در شیراز بهانه‌ای شد تا از حقایقی درباره مشکلات این نیرو بگم. مطمئنا ماموران پلیس بخاطر وجود حفاظت اطلاعات یا بازرسی از مشکلات‌شون بگن حتی حق استفاده از موبایل دوربین‌دار در محل خدمت رو ندارن. من به عنوان کسی که 5 سال در پلیس آگاهی مشغول به خدمت بودم از مشکلات همکاران سابقم براتون میگم. برای ماموران استفاده از اسلحه در مواقع لزوم همیشه با شک و تردید و ترس همراه بوده و هست. مامور برای بکار بردن اسحله و تیراندازی براساس قانون بکارگیری سلاح واهمه داره چراکه بعد از تیراندازی منجر به جراحت در بازرسی و حفاظت اطلاعات یگان خودش و فرماندهی بالاتر و دادسرا باید پاسخگو باشه و این موضوع فشار روانی بسیاری به مامور و خانوادش بوجود میاره.
در صورت تیراندازی منجر به مرگ متهم، کار به شدت گره می‌خوره و گاهی منجر به بازداشت موقت خود مامورمیشه. ماموران معمولا برای تیراندازی از مرکز پیام دستور می‌گیرن چون ترس از حواشی پس از شلیک دارن. در یک تعقیب و گریز شبانه در سال 84 در اتوبان آزادگان که خودم هم حضور داشتم، متهمان با ریختن میخ‌های دست‌ساز 3-4 شاخه قصد پنچر کردن خودروی ما رو داشتن تا اینکه نهایتا پس از 45 دقیقه تعقیب و گریز در تیر دوقلو متوقف شدن و راننده پا به فرار گذاشت.
همکاری که با من بود چندین بار ایست کشید و از کمر به پایین شلیک کرد که از شانش بدش، همون تیر اول به کمر متهم خورد و دقایقی بعد از دنیا رفت. برای این پرونده ماه‌ها به دادسرا و بازرسی و حفاظت فراخونده شدیم و از طرف دیگه خانواده متهم بطور تلفنی ما رو تهدید به مرگ می‌کردند. وقتی در فیلم می‌بینین شهید رنجبر بسوی متهم تیراندازی نمی‌کنه بخاطر همون و دردسرهایی هست که تا مدت‌ها یقه مامور رو می‌گیره؛ اسلحه‌ای که در قانون بکارگیری سلاح عنوان شده هرگاه مامور مورد تهدید واقع شد می‌تونه ازش استفاده کنه ولی قوانین کیفری به این راحتی دست از سر مامور برنمی‌داره. در پایان باید بگم بخشی از بی‌انگیزگی ماموران در برخورد با جرایم خشن همین دست و پا گیر بودن قوانین مسخره هست، البته باید به حقوق متهم هم رعایت کرد ولی نه در شرایطی که با قمه و شمشیر روبروی مامور ایستاده. در کل باید گفت فرماندهان ناجا در قواره این نیروی نظامی نیستن.
در صورت تیراندازی منجر به مرگ متهم، کار به شدت گره می‌خوره و گاهی منجر به بازداشت موقت خود مامورمیشه. ماموران معمولا برای تیراندازی از مرکز پیام دستور می‌گیرن چون ترس از حواشی پس از شلیک دارن. در یک تعقیب و گریز شبانه در سال 84 در اتوبان آزادگان که خودم هم حضور داشتم، متهمان با ریختن میخ‌های دست‌ساز 3-4 شاخه قصد پنچر کردن خودروی ما رو داشتن تا اینکه نهایتا پس از 45 دقیقه تعقیب و گریز در تیر دوقلو متوقف شدن و راننده پا به فرار گذاشت.
همکاری که با من بود چندین بار ایست کشید و از کمر به پایین شلیک کرد که از شانش بدش، همون تیر اول به کمر متهم خورد و دقایقی بعد از دنیا رفت. برای این پرونده ماه‌ها به دادسرا و بازرسی و حفاظت فراخونده شدیم و از طرف دیگه خانواده متهم بطور تلفنی ما رو تهدید به مرگ می‌کردند. وقتی در فیلم می‌بینین شهید رنجبر بسوی متهم تیراندازی نمی‌کنه بخاطر همون و دردسرهایی هست که تا مدت‌ها یقه مامور رو می‌گیره؛ اسلحه‌ای که در قانون بکارگیری سلاح عنوان شده هرگاه مامور مورد تهدید واقع شد می‌تونه ازش استفاده کنه ولی قوانین کیفری به این راحتی دست از سر مامور برنمی‌داره. در پایان باید بگم بخشی از بی‌انگیزگی ماموران در برخورد با جرایم خشن همین دست و پا گیر بودن قوانین مسخره هست، البته باید به حقوق متهم هم رعایت کرد ولی نه در شرایطی که با قمه و شمشیر روبروی مامور ایستاده. در کل باید گفت فرماندهان ناجا در قواره این نیروی نظامی نیستن.
پربينندهترين مطالب و خبرها
