پادشاه دانمارک نشان ملی کشورش را تغییر داد

گروه بین  الملل: از سال ۱۸۱۹ تاکنون، نشان خاندان سلطنتی دانمارک چهار بار در سال‌های ۱۹۰۳، ۱۹۴۸، ۱۹۷۲ و ۲۰۲۴ تغییر کرده است.
با این حال هیچ‌ یک از سه تغییر نخست به اندازه آخرین تغییر جنجال‌برانگیز نبوده است.
فردریک دهم، پادشاه دانمارک که بر این کشور و سرزمین‌های خودمختار جزایر فارو و گرینلند حکومت می‌کند، در ماه دسامبر ۲۰۲۴ با تصمیم به برجسته‌ کردن این دو سرزمین در نشان ملی، برخی ناظران و مورخان را شگفت‌زده کرد.
در ۵۰۰ سال گذشته نشان ملی دانمارک - که در اسناد رسمی و مهرها استفاده می‌شود و عناصر اصلی آن به قرن دوازدهم برمی‌گردد - شامل سه تاج به عنوان نماد اتحاد کالمار بین دانمارک، نروژ و سوئد بود. این اتحاد از سال ۱۳۹۷ تا ۱۵۲۳ تحت حکومت دانمارک برقرار بود.
اما در نسخه جدید این نشان، تاج‌ها حذف شده و به جای آن، تصویر یک خرس قطبی و یک قوچ به عنوان نماد گرینلند و جزایر فارو به شکلی برجسته‌تر از قبل ظاهر شده است.
بر اساس بیانیه خاندان سلطنتی که ماه دسامبر گذشته منتشر شد: «پادشاه قصد دارد با تغییر نشان ملی سلطنتی که در سال ۱۹۷۲ تثبیت شده بود، نشان معاصری خلق کند که بازتاب‌دهنده سرزمین‌های خودمختار باشد و تاریخ و سنت‌ها را مد نظر قرار دهد.»
اما برخی تاریخ‌نگاران این تغییر را به عنوان نوعی سرزنش دونالد ترامپ تعبیر کرده‌اند.
در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، او علاقه خود را به خرید این جزیره قطبی ابراز کرد که بلافاصله از سوی رهبران گرینلند رد شد.
اما ماه گذشته رئیس جمهور منتخب دوباره تمایل خود را برای خرید این قلمرو دانمارک مطرح کرد.
ترامپ در شبکه اجتماعی خود، تروث، نوشت: «برای امنیت ملی و آزادی در سراسر جهان، آمریکا مالکیت و کنترل گرینلند را یک ضرورت مطلق می‌داند.»
موته اگده، نخست‌وزیر گرینلند، به ترامپ پاسخ داد: «ما برای فروش نیستیم و نخواهیم بود.»
روز سه‌شنبه، دونالد ترامپ جونیور، پسر ترامپ، به این منطقه سفر کرد. گفته شد که این سفر «یک بازدید خصوصی برای ضبط یک پادکست» بوده است.
پسر بزرگ ترامپ نقشی کلیدی در کمپین انتخاباتی ۲۰۲۴ ایفا کرد و بارها در تجمعات و در مقابل رسانه‌ها ظاهر شد.
دولت دانمارک درباره این سفر اظهارنظر چندانی نکرد و تاکید کرد که این یک بازدید رسمی نیست.
وزارت خارجه دانمارک گفت: «ما از بازدید برنامه‌ریزی‌شده دونالد ترامپ جونیور به گرینلند آگاهیم. از آنجا که این یک سفر رسمی از طرف دولت آمریکا نیست، وزارت خارجه دانمارک نظری در این باره ندارد.»
روز دوشنبه، رئیس جمهور منتخب در شبکه اجتماعی تروث سفر پسرش به گرینلند را تایید کرد.
او اعلام کرد که ترامپ جونیور و «چند نماینده دیگر» به گرینلند سفر خواهند کرد تا از «برخی از مناطق و دیدنی‌های شگفت‌انگیز آنجا» بازدید کنند.
ترامپ افزود که گرینلند و مردمش «در صورت پیوستن به کشور ما، بهره زیادی خواهند برد».
او نوشت: «ما از آن در برابر دنیای بسیار بی‌رحم بیرون محافظت خواهیم کرد و ارزش آن را خواهیم دانست. عظمت را به گرینلند برگردانید!»
دونالد ترامپ جونیور هم در پادکست «تریگرد» سفرش به گرینلند را تایید کرد.
او گفت که قصد خرید گرینلند را ندارد و توضیح داد که عاشق این سرزمین است و با هواپیمای خصوصی پدرش، معروف به «ترامپ فورس وان» به آنجا رفته است.
روز دوشنبه، دونالد ترامپ در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که احتمال استفاده از نیروی نظامی برای تصرف گرینلند را منتفی نمی‌داند.
گرینلند با جمعیتی حدود ۵۷ هزار نفر از خودمختاری قابل توجهی برخوردار است، اما اقتصاد آن به شدت وابسته به یارانه‌های کپنهاگ است.
این منطقه میزبان یک پایگاه فضایی بزرگ آمریکا است و به دلیل واقع شدن در میان کوتاه‌ترین مسیر بین آمریکای شمالی و اروپا، اهمیتی استراتژیک برای آمریکا دارد.
علاوه بر این، این قلمرو خودمختار دانمارک دارای ذخایر معدنی قابل توجهی است.
پس از شروع مناقشه با رئیس جمهور منتخب آمریکا، دولت دانمارک از افزایش چشمگیر بودجه دفاعی گرینلند خبر داد.
فردریک دهم، در سخنرانی سال نو خود بر اتحاد پادشاهی دانمارک «تا گرینلند» تاکید کرد و گفت: «ما به یکدیگر تعلق داریم.»
اما نخست‌وزیر گرینلند در سخنرانی سال نو خود خواهان استقلال این جزیره از دانمارک شد و گفت که گرینلند باید از «قید زنجیرهای استعماری» آزاد شود.
برخی معتقدند پادشاه دانمارک با تغییر نشان ملی، آشکارا قصد خود را برای حفظ گرینلند به عنوان بخشی از پادشاهی دانمارک اعلام کرده است.
لارس هووباکه سورنسن، کارشناس مسائل سلطنتی دانمارک، معتقد است که این تغییرات بازتاب علاقه شخصی پادشاه به منطقه قطب شمال است و هم‌زمان پیامی به کل جهان ارسال می‌کند.
او به یک شبکه تلویزیونی دانمارکی گفت: «[پادشاه] به منطقه شمال اقیانوس اطلس علاقه زیادی دارد و عشق فراوانی به هر دو سرزمین دارد. از دیدگاه دانمارک، مهم است که نشان دهیم گرینلند و جزایر فارو بخشی از پادشاهی دانمارک هستند و این موضوع قابل مذاکره نیست. باید این نکته را برجسته کرد.»
سورنسن یادآوری کرد این نخستین بار نیست که یک پادشاه دانمارکی از نشان ملی برای تاکید بر قلمرو سلطنت خود استفاده می‌کند.
او توضیح داد «یک سنت تاریخی طولانی وجود دارد که از تغییر تاج و تخت برای بازنگری و حذف عناصر تزئینی نشان ملی سلطنتی استفاده می‌شود.»
به گفته او، پادشاه فردریک نهم در سال ۱۹۴۸ نماد شاهین ایسلندی را حذف کرد و ملکه مارگارته در سال ۱۹۷۲ نماد پنج منطقه مختلف آلمان را که دیگر بخشی از دانمارک نبودند، کنار گذاشت.
این بار، فردریک دهم یک سال بعد از تاج‌گذاری، سه تاج نمادین را که نشان‌دهنده اتحاد پادشاهی‌های نوردیک بودند، کنار گذاشته و نمادهای سرزمینی گرینلند و جزایر فارو را برجسته کرده است.