بالون‌ها چه چیزی را از آسمان فرو می‌ریزند؟

گروه بین الملل: کره شمالی صدها بالون حامل زباله را به آسمان کره جنوبی فرستاده و به این ترتیب، خاطرات جنگ تبلیغاتی دو کره را که بیش از ۶۰ سال است ادامه دارد تجدید کرده است.
سه‌شنبه شب دست‌کم ۲۶۰ بالون که کیسه‌های پلاستیکی پر از زباله به آنها آویخته بود در کره جنوبی یافت و باعث شد مقامات این کشور به شهروندان هشدار دهند در خانه بمانند.
چند روز پیش کره شمالی هشدار داده بود که در پاسخ به ارسال اعلامیه‌های ضد حکومت این کشور که توسط شماری از سازمان‌های مردمی کره جنوبی، بر فراز این کشور ریخته شده بود، دست به تلافی خواهد زد.
۲.۸ میلیارد برگه تبلیغاتی در جنگ کره
اقلام ارسالی عمدتا شامل برگه‌های تبلیغاتی است که در زبان کره‌ای به نام «پیرا» شناخته می‌شود.
سابقه ارسال این برگه‌ها با بالون توسط کره شمالی به جنوبی و توسط کره جنوبی به شمال به زمان جنگ کره در دهه ۱۹۵۰ باز می‌گردد.
ارسال اوراق تبلیغاتی به طور جدی در طول درگیری آغاز شد و نیروهای اعزامی سازمان ملل به عنوان بخشی از جنگ روانی علیه کره شمالی، برگه‌هایی علیه حکومت آن کشور را در شمال پخش کردند.
کره شمالی هم متقابلا اوراقی را در کره جنوبی می‌پراکند که نیروهای سازمان ملل را هدف حمله تبلیغاتی قرار می‌داد.
تا زمان امضای قرارداد آتش‌بس در ۲۷ ژوئیه ۱۹۵۳، در مجموع ۲.۸ میلیارد برگه تبلیغاتی بین دو طرف مبادله شده بود.
از این تعداد، ۲.۵ میلیارد برگه توسط کره جنوبی و نیروهای سازمان ملل و ۳۰۰ میلیون برگه توسط کره شمالی و اتحاد شوروی روی دو کشور فروریخته شد.
این مقدار برگه بیش از ۲۰ بار مساحت کل شبه‌جزیره کره را می‌پوشاند.
بیشتر برگه‌ها به رنگ‌های روشن - اکثرا قرمز – تهیه شده بود تا بهتر جلب توجه کند.
این اوراق عمدتا حاوی پیام‌هایی بود که نیروهای طرف مقابل را به تسلیم و فرار از جنگ تشویق می‌کرد.
برخی از اعلامیه‌ها همچنین شامل «امان نامه‌هایی» بود که تضمین می‌کرد افرادی را که این اوراق را در دست داشته باشند، هدف حمله قرار نخواهند گرفت.
پیام‌های «ستایش از خود»
حتی پس از توافق آتش‌بس در سال ۱۹۵۳ که منجر به توقف درگیری نظامی بین دو طرف شد، توزیع اعلامیه‌ها ادامه یافت.
این اوراق پر از انتقاد متقابل از رهبران و دولت‌های دو کشور بود.
در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، اعلامیه‌های کره شمالی بر توسعه اقتصادی این کشور تأکید و دستاوردهای اقتصادی کیم ایل سونگ، رئیس جمهوری وقت و پدر بزرگ رهبر کنونی آن کشور را تبلیغ می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰، اطلاعیه‌های ارسالی کره شمالی شامل وعده «به سربازانی که به شمال بیایند» هم بود که مزایای متعددی مانند "تضمین حقوق و آزادی، کاریابی، مسکن لوکس رایگان، کمک هزینه زندگی و پاداش نقد» را به آنها وعده می‌داد.
در طول دهه ۱۹۷۰، شرایط اقتصادی کره شمالی گاهی بهتر از شرایط کره جنوبی تلقی می‌شد و در نتیجه، در مواردی کسانی از کره جنوبی پس از خواندن اعلامیه‌های شمال، به آن کشور پناهنده شدند.
تا دهه ۱۹۸۰، معمول بود که دانش‌آموزان کره جنوبی اوراق و جزوه‌های ارسالی توسط کره شمالی را بردارند و با تحویل آنها به مدارس یا پاسگاه‌های پلیس، پاداش‌هایی مثل خودکار، دفترچه یادداشت و سایر لوازم‌التحریر را دریافت کنند.
بعضی از سازمان‌های دولتی کره جنوبی حتی اعلامیه‌هایی را منتشر می‌کردند که در آنها برای لو دادن کسانی که برای کره شمالی جاسوسی می‌کردند و همچنین جمع‌آوری و تحویل اوراق تبلیغاتی کره شمالی، پاداش‌هایی تعیین شده بود.
با دگرگون شدن وضعیت اقتصادی دو کشور، کره جنوبی استفاده از همان شیوه وعده زندگی بهتر به ساکنان شمال را برای ترغیب آنها به فرار به جنوب آغاز کرد.
در طول برگزاری المپیک ۱۹۸۸ سئول شعارهایی مانند «مگر نمی‌خواهی به اندازه کافی غذا بخوری تا سیر شوی؟» را برای اشاره صریح به این تغییر به کار رفت.
فراتر از اعلامیه تبلیغاتی
پس از امضای «توافقنامه مبنایی بین دو کره» در سال ۱۹۹۱ و دستیابی به توافقنامه دیگر دو کره در سال ۲۰۰۰ برای توقف اقدامات خصمانه، کره شمالی و جنوبی فعالیت دولتی در زمینه توزیع اعلامیه را متوقف کردند.
در سال ۲۰۰۷، پلیس کره جنوبی مقررات مربوط به جمع‌آوری و رسیدگی به اوراق تبلیغاتی کره شمالی را لغو کرد و به پرداخت پاداش برای تحویل چنین اقلامی از جمله دادن لوازم‌التحریر به دانش‌آموزان پایان داد.
اگرچه توزیع اوراق تبلیغاتی بین دو طرف رسما متوقف شد، اما ارسال اعلامیه‌ها توسط اشخاص خصوصی به طور کامل از میان نرفت.
در زمان ریاست جمهوری لی میونگ باک در کره جنوبی که روابط دو طرف بار دیگر رو به وخامت گذاشت، انتقادات متقابل و جنگ روانی دو سویه از سر گرفته شد.
و بار دیگر اعلامیه‌های تبلیغاتی بر فراز دو کره به پرواز در آمد.
بیشتر از اعلامیه
از دهه ۲۰۰۰، تعدادی سازمان‌های غیردولتی نظامی در کره جنوبی هدایت ارسال اعلامیه‌های ضد کره شمالی را بر عهده گرفتند.
این سازمان‌ها علاوه بر فرستادن اعلامیه‌های تبلیغاتی بر فراز کره شمالی، اقلامی مانند سوپ رشته آماده، اسکناس‌های یک دلاری و جزوه‌های مختلف را با بالون به آسمان کره شمالی می‌فرستند.
پس از غرق شدن ناو چئونان متعلق به نیروی دریایی کره جنوبی در سال ۲۰۱۰، ارسال اعلامیه‌‌های ضد کره شمالی به طور قابل توجهی گسترش یافت.
پس از چهارمین آزمایش هسته‌ای کره شمالی در ژانویه ۲۰۱۶، دولت پارک گیون-های، رئیس جمهوری کره جنوبی، در واکنش به این اقدام، بار دیگر بلندگوهای نصب شده در کنار منطقه غیرنظامی هم‌مرز با کره شمالی را به کار انداخت و پخش پیام‌های تبلیغاتی را از سر گرفت.
این بلندگوهای مرزی شامل اخباری در مورد نقض حقوق بشر در کره شمالی را همراه موسیقی محبوب کره‌ای به عنوان بخشی از تلاش‌ تبادل فرهنگی گسترده‌تر پخش می‌کرد.
در واکنش به این اقدام، کره شمالی توزیع گسترده اعلامیه‌های ضد کره جنوبی را از سر گرفت.
اکثر این اعلامیه‌ها شامل محکومیت سیاست ایالات متحده در قبال کره شمالی و انتقاد از اوضاع سیاسی داخل کره جنوبی بود.
در ۲۷ آوریل ۲۰۱۸، مون جائه-این، رئیس جمهوری کره جنوبی، و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، بیانیه پانمونجوم را امضا کردند.براساس این بیانیه، رهبران دوکره توافق کردند «از اول ماه مه تمامی اقدامات خصمانه، از جمله پخش بلندگوها و توزیع اعلامیه، در امتداد خط غیرنظامی بین دو کره متوقف خواهد شد.»
با وجود این، توزیع اعلامیه توسط سازمان‌‌های غیر دولتی کره جنوبی، مانند سازمان «مبارزان برای کره شمالی آزاد» ادامه یافت.
در آن زمان، کیم یو جونگ، خواهر کیم جونگ اون، هشدار داد که اگر دولت کره جنوبی نتواند از «نمایش بزرگ پخش زباله» و بروز این وضعیت چشم‌آزار در همان وهله اول جلوگیری کند، روابط بین دو کره ممکن است تیره‌تر شود.